Sto Lat

100 lat Niepodległości to świetny moment na podsumowania. Jako Stowarzyszenie Twórców Grafiki Użytkowej postanowiliśmy spotkać się z dwunastoma wybitnymi projektantami graficznymi związanymi z warszawską Akademią Sztuk Pięknych. Zapytaliśmy ich o przemiany w kulturze wizualnej oraz o to jak powstawały ich projekty aby współtworzyć wszechświat polskiego projektowania graficznego w XX wieku. Mimo, że każdy z wywiadów jest oddzielną opowieścią i dowodem na to, jak różne osoby tworzyły po wojnie scenę projektowania graficznego – próbowaliśmy zestawić ze sobą sylwetki osób które tworzyły w podobnych latach w podobnym miejscu. Publikacja jest próbą odpowiedzi na nurtujące nas pytanie czy w dobie internetu i globalnej wioski – jest miejsce na własne tendencje projektowe wynikające z pewnej ciągłości edukacji artystycznej. Wychodziliśmy z założenia aby rozmowy odbywały się w duchu koleżeńskiej rozmowy grafika z grafikiem, stąd frywolny, pikantny, czasami brutalny język wywiadów.

Tytuł STO LAT odnosi się zarówno do setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości jak i życzeń które składamy naszym rozmówcom.

W książce "STO LAT" wydanej przez Stowarzyszenie Twórców Grafiki Użytkowej na str. 199 i str. 200 (wywiad z prof. Stanisławem Wieczorkiem) znalazły się informacje nieprawdziwe i krzywdzące na temat Pani Danuty Wróblewskiej –

"[...] w nocy przywozili mi tekst, który redagowałem od nowa. Biorę tekst pisany przez Dankę Wróblewską – potrafiłem napisać tekst jej językiem – i rano to szło do druku. Często nawet się z nią nie konsultowałem, bo nie było na to czasu".

Pani Danuta Wróblewska z "Projektu" odeszła jeszcze zanim do nowego zespołu redakcyjnego dołączył prof. Stanisław Wieczorek, dlatego tekst jest nieprawdziwy. Prof. Stanisław Wieczorek objął stanowisko "Kierownika Artystycznego", a nie jak zapisano w książce "Naczelnego".

Bardzo przepraszamy za wprowadzenie w błąd – jednocześnie zaznaczamy, że nie było celem Stowarzyszenie Twórców Grafiki Użytkowej (STGU) przedstawienie w książce nieprawdziwych informacji. Podczas prac nad książką, często wywiady były przeprowadzone z osobami starszymi dlatego szczególną uwagę przyłożyliśmy do weryfikacji danych historycznych – niestety zawiedliśmy za co jeszcze raz najmocniej przepraszamy – szczególnie rodzinę Pani Danuty Wróblewskiej.